Hier ben ik weer

7 augustus 2020 - Rolde, Nederland

Afgelopen maanden waren me er wel een paar...
Hoe zijn jullie ze doorgekomen?
En is het voor jullie een beetje te doen met deze hitte?

Ik ben behoorlijk bezig geweest met de ommezwaai die ik moest maken.
Op verschillende lagen heeft het me beziggehouden en houdt het me nog steeds bezig. 
Hoe houd ik mezelf geestelijk en lichamelijk stabiel? Hoe zorg ik ervoor dat ik dagelijks iets te doen heb?
Hoe gaat mijn relatie met Jesse nu vorm krijgen? 
Wat zijn andere dromen die ik waar/wil kan maken? En hoe kan ik deze dromen nu of in de toekomst vormgeven?


Along the way zijn er toch wel wat uitdagingen langsgekomen.

Financieel heb ik behoorlijk wat voor de kiezen gekregen, waardoor ik de keuze heb moeten maken niet mijn 'grote reis' te maken, maar deze droom anders vorm te geven. Dit wordt hoogstwaarschijnlijk in de vorm van vakanties samen met Jesse.
Om toch iets van mijn gespaarde geld uit te geven aan een droom (en niet alleen op te maken aan eten/onderhoud), heb ik ervoor gekozen mijn motorrijbewijs te halen. Binnen 8 weken heb ik alle 3 de examens gehaald! Stiekem ben ik daar best wel trots op :).

Een andere uitdaging is het zoeken en vinden van werk in de coronatijd. 
De vacatures zijn in mijn werk- en interessegebied aardig schaars. Uiteindelijk werk gevonden bij de ANWB wegenwacht op de alarmcentrale. Na een paar weken ben ik alleen achter gekomen dat dat toch niet helemaal mijn ding is. Elke dag na het werk met hoofdpijn thuiskomen en geen puf meer om ook maar iets te ondernemen... Na overleg met mijn teammanager heb ik mijn tijd bij de ANWB ook afgesloten. 
Daarentegen heb ik wel gesolliciteerd op een vacature die binnen mijn vakgebied valt, dus daar ben ik heel nieuwsgierig naar!
Daarnaast ben ik voor mijzelf nog aan het puzzelen of ik wellicht iets voor mijzelf op kan zetten. Dat heeft alle tijd om vorm te krijgen :)

Zelf zit ik in de uitdaging dat ik mijzelf niet in isolatie trek. Door het hele coronagebeuren merk ik dat ik mijn eigen wereld een beetje klein houd (zowel bewust als onbewust). Sommige momenten vind ik die 'alleen-tijd' heel prettig, omdat ik dan genoeg aan mezelf heb. 
Andere momenten vind ik het heel lastig, omdat dan het gevoel van eenzaamheid op de loer ligt en ik dan moeite heb om dat gevoel te tackelen.
Gelukkig heeft Jesse op het moment vakantie (na 5 maanden in de kost te hebben gezeten), en ondernemen we samen aardig wat. Ook samen met vrienden eventjes een dagje weg. Dat doet me heel goed.

Wat ik ook wel leuk nieuws vind, is dat ik inmiddels officieel samenwoon.
Praktisch geen verandering, maar nog nooit eerder heb ik op papier met iemand samengewoond, anders dan mijn ouders. 
Voor mijzelf best weer een stap die is gezet, en dan ook nog eens een hele fijne :). 

Al met al wellicht een stille, maar geen onbewogen tijd. Wanneer er weer veranderingen zijn, schrijf ik een update.
Voor nu: Geniet van het lekkere weer, van de glimlachen van mensen om je heen en je eventuele vakantie.

Tot de volgende,
Yessica